Γεννήθηκα σε ένα χωριό τής Κρήτης γεμάτο χρώματα και αρώματα της νύχτας νυχτολούλουδα και γιασεμιά!!
Κάθε καλοκαίρι το παιχνίδι ήταν η βασική μου ασχολία. Τι παιχνίδια ήταν αυτά...κτυφτο..κυνηγητό...σκαρφαλόματα πάνω στα δέντρα..σκοινάκια..λαστιχάκια...μπάλες,για να παίξουμε κάθε φορά έπρεπε να έχουμε και τον εξοπλισμό μας.
Είχα φτιάξει από το μπουκάλι της χλωρίνης ένα καλαθάκι που του είχα προσθέσει και ένα χεράκι και μάζευα τα τζιτζίκια από τα δέντρα...τι τα κανα ήθελα να ξέρα. Τα μάζευα μέτα τα έπιανα ,τα κρατούσα στο χέρι για να νιώθω στην παλάμη το στριφογύρισμα τους και μετά τα άφηνα αφού θρηνούσα με και κανένα θύμα.
Τα βράδια ξανά παιχνίδια στο δρόμο όμως η ώρα το καλούσε να είμαστε πιο διακριτικοί ,βολτούλες,μυστικά..κρατήματα από το χεράκι,όλα λίγο κοντά στους γονείς αλλά σε απόσταση ασφαλείας
Όλα αυτά σταμάτησαν να είναι τόσο όμορφα από την στιγμή που αποφασίσουμε να εγκατασταθούμε στην πόλη αφού τώρα η δουλεία του πατέρα μου τέλειωσε και θα πηγαίναμε και στο καινούργιο μας σπίτι!
Μαζί με τα πράγματα μας πήρα και το καλαθάκι της χλωρίνης για ψαρεύω τζιτζίκια και εκεί που θα πήγαινα, τους φίλους μου απλώς τους χαιρέτησα δεν τους αποχαιρέτησα γιατί ήμουνα σίγουρη πως αυτά δεν θα σταματούσαν ποτέ για μας. Όμως η ζωή αλλάζει καινούριες παρέες,καινούρια αστεία,καινούρια όλα!!
Ώρες και φορές σκέφτομαι πως τελικά η αναμνήσεις παραμένουν ζωντανές μέσα μας ακόμα και αν όλα αυτά που ζήσαμε έχουν φύγει χωρίς επιστροφή .Τώρα ακούω τα τζιτζίκια που τραγουδάνε και εγώ ταξιδεύω είναι ο πιο αγαπημένος ήχος του καλοκαιριού,μυρίζω τα γιασεμιά και το μυαλό μου ταξιδεύει μακριά σε μικρά χωριά.. σε ηλιόλουστα πρωινά και ξάστερα βράδια!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Καλοριζικο λοιπον!!..και τυχερο το σπιτακι σου!!...χωρις επιστροφη,ναι..ομορφες αναμνησεις κουμπαρουλα,το καλο ειναι οτι..εσυ ,κρατας τις επαφες...παντα..και ας σε στεναχωρουμε καμια φορα..εσυ, παντα πιστη φιλη....βρε! καλα στο μπουκαλι της χλωρινης εβαζες τζιτζικακια???..καλα δεν ντρεπεσαι??...τα καημενα τα τζιτζικακια!!...ασε , που σε χω ικανη να το εχεις κρατησει ενθυμιο!!...Φιλια!!!!
Τι να κάνω...αυτο με βόλευε!!Η μάνα μου το πέταξε φυσικα!!
Να' μαι κι εγω! Ξερεις, το νησι σου ειναι απο τα πολυ αγαπημενα μου μερη στον κοσμο. Εζησα κι εγω για λιγο σε ενα χωριουδακι της Κρητης, με ολα τα αρωματα και τις μυρωδιες που περιγραφεις, σε μεγαλυτερη ηλικα, για να μπορεσω να ταεκτιμησω καλυτερα. Η μιση μου καρδια εμεινε εκει...
Γεια σου μικρό βότσαλο.Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες,με έβαλες μέσα στον παιδικό σου κόσμο,με την περιγραφή σου.
Καλές αναρτήσεις.
Καλώς όρισες! Το σπιτικό σου ζεστό.
Σου εύχομαι πολλά πολλά ταξίδια καρδιάς, για σένα και για μας!
Καλημερα Κουμπαροβοτσαλακι!!!
Βότσαλο , ψες σε είδα και είδα το χρώμα του καλοκαιριάτικου φεγγαριού να σε λούζει μυστικά και ζήλεψα.
Τζιτζίκια λοιπόν ,σου αρέσουνε .Αυτά τα πλάσματα για να ζευγαρώσουν πρέπει να ξεκουφάνουν τον κόσμο καλοκαιριάτικα. Βλέπεις η άνοιξη δεν τους κάνει. Το γέλιο , καμιά φορά όταν πάω να κουρδίσω την κιθάρα μου ,όλο και κάποιο τέτοιο πλάσμα θα βρεθεί εκεί κοντά να επιβάλει την δικιά του νότα.
Όμορφα παιδικά χρονιά είχες, να είσαι καλά που τα μοιράζεσαι μαζί μας.
Βοτσαλίτσα, τζιτζικοκλέφτρα , καλώς σε βρήκα. Μου άρεσε πολύ η εικόνα του προφίλ σου και σε φιλοξενώ και στο βιβλίο των ευχών. Σιδερένια καλημέρα σου.
Συντεκτοβοτσαλάκι να με λες!!!
Καλημέρα και σε σένα..κουμπαρούλα!!!
Φιλιά!
sideras, καλωσόρισες στο σπιτικό μου και χαιρομε που σου άρεσε! Είναι βέβαια για μένα πολύ αρχή ακόμα αλλά που θα πάει σιγα-σιγα θα μπω στο κόλπο και γω!
Πολύ μου άρεσε το τζιτζικοκλέφτρα...!
Καλώς όρισες στη μπλογκόσφαιρά μας.
'Αντε να γίνεις και συ ένα μπλογκόνι να δούμε τι θα καταλάβεις. Δύσκολη εποχή διάλεξες γιατί άμα μπλέξεις με τα μπλόγκα θα ξεχάσεις και τη θάλασσα και τα ...τζιτζίκια.
Και επειδή τη φίλη και κουμπάρα της φίλης μου της Μαρίας της ονειροπαρμένης,της αλλοπαρμένης,της αμαρτωλής,της... την αισθάνομαι και δική μου φίλη,γι αυτό σου λέω ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΓΝΩΜΗ!
Καλημέρα ανασαιμιά μου φίλη,της κουμπαρας,ονειροπαρμένης και αλλοπαρμένης!!
Ευχαριστώ που πέρασές από το σπιτάκι μου και σε καλωσορίζω αν και μου τα λέτε παράξενα και οι δυό..πάτε να με φοβίσετε?
Είμαι ακόμα στην αρχή και δεν έχω ιδέα από πολλά πράγματα...άντε να δούμε..
Φιλίά
Νάμαι κι εγώ ,ελπίζω καλοδεχούμενη ,βρήκα ένα παράθυρο ανοιχτό στο νερόμυλο του φίλου Σιδερά ,πήδηξα το φράχτη και ..μπήκα.Βρήκα γλυκιές αναμνήσεις, νοσταλγία για κάτι που πέρασε.Όταν επισκέφτηκα τη Κρήτη άφησα ένα κομμάτι της καρδιάς μου και μετά φεύγοντας μαζί με τις αναμνήσεις πήρα ένα γνωμικό που το έκανα θειραιό μου << κι αυτό θα περάσει..>>.Εγώ είμαι ..παιδί (κάποτε δηλαδή προ αμνημονεύτων χρόνων! )της πόλης, όμως οι αναμνήσεις υπάρχουν απο το τρόπο ζωής που έπαψε να υπάρχει πιά, στα δρομάκια της Θεσσαλονίκης ,στα φαγητά της γιαγιάς μου ,στο γλυκό άκουσμα της κιθάρας του πατέρα μου..πάντα κάτι θα υπάρχει γλυκειά μου στη ζωή καθενός μας.Δεν είναι το χωριό ή η πόλη , είναι αυτό που πέρασε και τώρα φορά το πέπλο της θύμισης.Το αύριο πάντα θα μας τρομάζει ,το παρόν το πολεμάμε, το παρελθόν απλώς το φέρνουμε στο μυαλό μας σαν κάτι που το περάσαμε και κρατήσαμε τα κλά ..και πετάξαμε όσα δεν μας άγκιξαν.Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Όπου κι αν πάω σήμερα, σε κάθε ιστολόγιο, παντού Κρήτη συναντώ μπροστά μου. Ιντα κάνεις κοπελούδα;
Καλημέρα αχτίδα καλως ήρθες στις μυρωδιές μου και στις εικόνες μου!! Φαίνεται τελικά πως όλοι ήματε παιδια ακόμα και αν περνάνε τα χρόνια πάντα θα αισθανόμαστε έτσι!! Και καλύτερα δηλαδή γιατί αλλίώς χαθήκαμε...!
Καλως την κοπελιά μου!! Ιντα κάνεις έλειπα και δεν έμπαινα καθόλου καλως σ αντάμοσα πάλι!!!
Το καλοκαιρακι σιγα,σιγα, φευγει μαζι με τα τζιτζικακια, μπηκε το φθινοπωρακι....Τι λες κοπελια ? θα μας γραψεις κατι ?...απ αυτα, που ξερεις εσυ!..Καλημερα !!!
...λοιπον...τα τζιτζικακια,μας αφησαν χρονους...σε λιγο θα βγουν...τα σαλιγκαρακια!!!!!!!!!!!!!
λατρευω τα γιασεμια.. θα ηθελα να ημουν σε αυτο το χωριο.. :)
Δημοσίευση σχολίου