Και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια...
Και ας μην σε αναφέρω πολλές φορές...
Και ας μην πρόλαβα να ζήσω μαζί σου αυτά που ήθελα...
Και ας μην πρόλαβε...και αυτη να ζήσει αυτά που ήθελε...
Και ας μην πρόλαβε να σε χαρεί...
Και ας άλλαξαν όλα από τότε...
Και ας έγιναν άλλα καλύτερα και άλλα χειρότερα από τότε...
Και ας πέρασαν 24 χρόνια!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Καλημερα Βοτσαλο.Σε βρηκα απο τη Λενιό.
λάθος.Απο τη Λίλα.
:-)
γεράματα...κατανοεις...
Δεν ξεχνιουνται Κουμπαροβοτσαλακι μου...και ας περασουν αλλα τοσα χρονια...(ξερεις τι παθαινω εγω πολλες φορες?..νομιζω οτι,αν ηταν εδω θα με βοηθουσε)...Να σαι καλα Κουμπαροβοτσαλακι μου να τον θυμασε !...οσο για την ψυχη που δεν τον χαρηκε..ειναι πολυ Δυνατη γυναικα!..και γω πολλες φορες αναρωτιεμαι,που τη βρηκε τοση δυναμη και αντεξε!!!..πως τα καταφερε!!
'Οσοι δεν ξεχνιούνται για πάντα ζουν!
Καλημέρα!
Καλημέρα!! aunt donna τι γλυκια γριούλα που είσαι!!
Καλως όρισες
Θα τα θυμάμαι μαρια..καινουργιοκουρεμένη...
Φιλία!!
Ανασαιμια, για πάντα ζουν μέσα στις καρδιές μας αλλά καμιά φορα χωρίς να το θέλουμε τους ξεχνάμε και μια μέρα...νιώθουμε σαν να ξυπναμε πάλι!!
Καλημέρα
Καλή μου,οι μνήμες από τους αγαπημένους μας,που έχουν φύγει,είναι παρηγοριά.
Κάπου διάβασα κάτι,δεν το θυμάμαι ακριβώς,έλεγε ότι μια μέρα θα πεθάνουμε όλοι,αλλά με λάθος σειρά.
Να είσαι καλά και να θυμάσαι...
Ευχαριστώ lila , Αυτο ειναι αλήθεια!!
Καλημέρα
Θυμησου...μην ξεχνας...θυμησου...πονεσε...θυμησου...αγαπησε...θυμησου...ΖΗΣΕ!
Δε ξεχνιούνται ποτέ..
Εστω κ αν ασυνειδητα ξεγελας τον εαυτο σου..πάντα ζουν μεσα σου..
Ζουν... Και ζουν διπλά γιατί βρίσκονται και στην δική μας σκέψη!
Αναμνήσεις , κάποιες φορές σε αφήνουν να αναπτύξεις δυνάμεις που θυμίζουν …..άλλοτε πάλι εύχεσαι να ξεχνούσες, να μην είχες αυτή την δύναμη, την δύναμη να μην ξεχνάς.
Όπως και να έχει βοτσαλοδάκρυτη ,καλό σου απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου